• Mi partoprenis la UKan kongreson en Islando. Dum semajno, mi renkontis diversajn personojn kiujn mi jam rete konis. Mi sekvis kelkajn prelegojn. Kaj mi turismis

     ĉar la edzo ne estas esperantisto kaj kompreneble, mi ne volis lasi lin sola !

    Jen kelkaj mirindaj lokoj kiujn ni vizitis.

    La blua laguno kie la akvo estis  40 gradojn varma :

    DSC06226.JPG

    La glaĉero Langjökull sur kiu ni grimpis per aparta veturilo :

    DSC06426.JPG

    Belegaj faloj Gullfoss :

    SDC11618.JPG

    La glacia laguno de Jokulsarlon :

    ISLANDO-1283.JPG

    Kelkaj vidaĵoj de Rejkjaviko :

    ISLANDO-0787.JPG

    DSC06206.JPG

    DSC06197.JPG.


    votre commentaire
  •  
    Ĉiuj homoj konas la piramidojn de Keopso, Kefreno kaj Mikerinoso (4a dinastio). Stari apud ili estas tre impresa. undefinedundefinedundefinedNi ankaŭ vizitis la solaran ŝipeton kie loĝis la animo de la mortita reĝo por ĝia longa vojaĝo ĝis la deo. Tiu ligna ŝipo mezuras 43 metrojn. Kaj iliaj tabuloj ne tenas per najloj sed ŝnuroj. undefined undefined
     

    4 commentaires
  • Ni estas en Saharo, en suda parto de Tunizio  : estas sabla dezerto.
    Jen unue
    ĉarma loĝanto !
    undefined

    Ĉi tie estas vilaĝoj ĉe monteto

    undefinedundefinedkaj ĉi tie sur monteto.
    undefinedTamazirta tendo
    undefinedPromenado sur dromedaro kiu estas kamelo kun sola ĝibo.
    undefinedDunoj
    undefined

    Oni povas ankoraŭ vidi salan dezerton. Male vi kredas, ne estas monto for : estas miraĝo !

    undefinedundefinedOlivarboj kreskas apud dezerto sed ili bezonas akvon kiun oni metas nur ĉe piedo.
    undefinedOpuntioj ĉirkaŭas la kampojn : tio senkuraĝigas vin eniri.
    undefined

    2 commentaires
  •  Momento estas pensi pri ferioj ... Ĉi tie, kelkaj fotoj por envigi !
    C'est le moment de penser aux vacances ...Voici de quoi vous faire saliver.Fichier hébergé par Archive-Host.com

     Mi ne ankoraŭ priskibis pri Samarkando la granda.
    Je n'avais pas encore écrit sur Samarcande la Grande. En fait, il y a tellement de choses à dire que je ne savais pas par où commencer.
    Komence, mi montros al vi, la grandegan moskeon de Bibi Ĥanum (1399-1404), nomo de la preferita edzino de Timur. Siatempe, ĝi estis la plej granda moskeo en Centra Azio.
    Alors je vais montrer la grandiose mosquée de Bibi Khanoun, que Tamerlan, de retour du sac de Delhi avec un énorme butin, a fait construire. Il voulait la plus grande et la plus belle mosquée du monde (il était très mégalo). Une légende est attachée à cette mosquée. Selon la légende, la première femme de Tamerlen, Bibi Khanoun, princesse chinoise, aurait séduit l'architecte de la mosquée et Tamerlan de retour de guerre n'aurait pas du tout apprécié ...Fichier hébergé par Archive-Host.com Fichier hébergé par Archive-Host.com

     La konstruaĵoj estis altaj de 30 ĝis 50 metroj. La dekoraĵoj faritaj el marmoro, bakita tero kaj mozaikoj estis belegaj.
    Les édifices avaient entre 30 et 50 mètres de haut. Les décorations en marbre, terre cuite et mosaïques étaient magnifiques.

    Fichier hébergé par Archive-Host.com Fichier hébergé par Archive-Host.com

     

    Fichier hébergé par Archive-Host.com

    Sed tiu konstruado ŝajne estis tro ambicia ĉar frue la volbaj plafonoj perdis siajn brikojn sur la kapoj de la fideluloj kaj la tertremoj pluigis la ruinon de la konstruaĵoj.
    Mais cette construction était sans doute trop ambitieuse car très vite les voûtes perdirent leurs briques et les séismes hâtèrent la destruction des bâtiments. De nos jours,  ces édifices sont restaurés peu à peu mais c'est un travail de Titan.
    En la centro de la korto kuŝas ŝtona ĥorpupitro kiu subtenis, en malnova tempo, grandegan koranon. Tradicio promesas infanojn al virinoj kiuj trifoje pasas sub la ĥorpupitro, inter siaj naŭ piedoj.

     

     

     

    Fichier hébergé par Archive-Host.com

    Au centre de la cour, on peut voir un grand lutrin où était déposé le grand Coran d'Osman mesurant environ 1 mètre et conservé à Tachkent. La tradition promet des enfants aux femmes stériles qui ramperont trois fois entre les neufs pieds du lutrin. Il faut être suffisamment souple et mince !


    1 commentaire
  •   Mia vojaĝo en Uzbekistano en 2003
    La 19a de aprilo, Toŝkent
    Kun la edzo, ni iris Uzbekistanon per aviadilo. Ok horojn daŭris la vojaĝo. Ni retrovis la filinon en la flughaveno de Toŝkent. Poste, ni veturis la hotelon por lasi la bagaĝojn.

    Ni vizitis Toŝkent kun gvidistino. Ne estas multaj monumentoj pro la tertremo de la 26a de aprilo 1966, je la kvina, kiu detruiis la urbon. Cetere, monumento elvokas tiun eventon.

    Ni vizitis la mederson "Kukeldaŝ",

    la mederson Barak Khan

    la mozoleon de Abou Bakr Mohammed Kaffal Chachi, doktoro de islamo, filozofo kaj poeto kiu vivis de 904 ĝis 979.

    Ni vagis en la bazaro "Ĉorsur", sub bela turkiza kupolo.

     Vespere, je la kvina, ni iris al la teatro Navoj kiu estis tre fama poeto en Uzbekistano. Ni spektis "Faŭston" de Gounod, kantitan en la rusa lingvo. Ĝi daŭris tri horojn ĉar krom la kantoj estis la dancoj. Estis tre bela spektaklo. Mi bone konas la libreton, do ne ĝenis min la rusaj paroloj. La prezo estis tre ĉipa, la operejo de Toŝkent estanta la pli malmultekosta de Azio.


    votre commentaire
  • Mi iris Uzbekiston kun la edzo. Mi parolos pri Khiva, urbo kiu estas en dezerto. La malnova urbo estas ĉirkaŭita per teraj fortikaĵoj. En la urbo ne estas loĝantoj sed nur turistoj. Ili loĝas en ĉeloj kiu servis por la studentoj en la mederseoj. Estis tre malvarmaj ĉambroj. Oni manĝas en malnovaj palacoj. Tiu urbo estas tre ĉarma sed mankas homa varmo. Feliĉe, ni renkontis kelkaj infanoj tre ĝentilaj.




    Je suis allée en Ouzbekistan avec monsieur. C'était un cadeau d'anniversaire pour tous les deux. En plus Gaëlle se trouvait dans ce pays en stage de fin d'études. Je vais vous faire un reportage en photos de ce voyage. Voici Khiva une ville au confins du désert, à l'Ouest. Pour y aller nous avons pris un vol intérieur Tachkent-Ourguench et nous avons survolé le désert. A l'atterrissage, notre chauffeur nous attendait et nous a conduit à Khiva. La vieille ville est entourée de fortifications en terre qui ont du être très souvent reconstruites. A l'intérieur, il n'y a pas d'habitants, mais que des touristes. En effet, c'est une ville musée. Donc on couche dans les cellules des étudiants dans les anciennes médersas. Au mois d'avril, je ne vous raconte pas le froid qu'il faisait : pas de chauffage, bien sûr ! On dîne dans d'autres médersas ou d'anciens palais : c'est grandiose ! C'est une ville superbe mais ça manque de vie. Heureusement, au dehors, nous avons rencontré des enfants charmants. Puis on prend la route cahotique du désert de Khizil Koum pour de longues heures, en direction de Boukhara.

    3 commentaires


    Suivre le flux RSS des articles de cette rubrique
    Suivre le flux RSS des commentaires de cette rubrique